Dichter Luc

Soms. Heeeeeel soms.
Dan krijg ik zo'n vlaag van gevoel die ik dan opeens heel poetisch op papier (of tegenwoordig in een tekst editor) ga zetten. Zojuist gebeurde er weer zo'n heel soms.
Dat "heel poetisch" denk ik dan op dat moment. Een heel persoonlijk stukje tekst, dat ik toch nooit met de wereld durf te delen. Meestal denk ik de dag daarop overigens toch dat het sowieso maar een beroerd stukje tekst was, en gooi ik het zonder omkijken meteen weg. Dan durf ik het niet eens voor mezelf te bewaren.
Nee. Helaas. De wereld zal nooit de dichter in mij leren kennen. En misschien maar goed ook. Want zo goed zal die dan wel niet zijn. Toch?

Dichter Luc houdt zich maar beter tot nu en dan een nieuwslimerickje... zoals de onderstaanden uit het archief. Dat mag de wereld wel lezen, want dat is toch maar flauwekul.

Geestelijke verdrinkt na Jezus-imitatie

Een geestelijke uit de Afrikaanse tropen
Demonstreerde hoe hij op water kon lopen
"Zie mij toch eens Jezus zijn!"
En veranderde het water in wijn
Waarop hij weldra is verzopen

of

Pluto officieel gedegradeerd tot 134340

Eindelijk is dan besloten na veel gelul
Het wordt: "Is er leven op 134340?
Kun je dansen op de maan?
Is er een plaats tussen de sterren waar je heen kunt gaan?"
En het klinkt nu echt als flauwekul!