Ik ben een zondagskind. De scherven van de glasplaat op de badkamer brachten kennelijk onmiddellijk geluk. Ik ben namelijk met een hele kudde engeltjes op mijn schouder naar Nederland gereden. Normale mensen zouden nu dood geweest zijn.
Eerste Kerstdag ging ik namelijk Bas en z'n vriendin van het station halen. Maar tijdens het rijden bemerkte ik een raar gehobbel bij mijn rechtervoorband van de auto. De auto gestopt, en even kijken, maar ik zag bij eerste inspectie niets bijzonders. Voorzichtig verder rijden. Al gauw begon het gehobbel opnieuw. Nog eens uitstappen, en ja hoor... het voorwiel hing half van de naaf. 3 Moeren waren inclusief een deel van de schroefdraad van het wiel gesprongen, en het wiel was zodoende nog slechts met 2 moeren bevestigd.
Aangezien alle werkplaatsen toch dicht waren, de auto maar laten staan en eerst Kerst gevierd. Vanochtend in de weer geweest om de auto bij een garage te krijgen. Uiteindelijk moest dat helemaal via Noorwegen. Drie en een half uur na mijn eerste belletje stond er dan eindelijk een bergingswagen. De berger besloot uiteindelijk het hele wiel maar eerst van de auto te halen en al snel zag hij wat er mis was. Mijn eigen fout.
Heel Noorwegen verwisselt gedurende oktober namelijk zelf de zomerbanden voor de winterbanden. En omdat ik ook het hele jaar al druk was doordeweeks met Stavanger dan wel projecten in Trondheim, besloot ik dan ook maar om samen met wat collega's op een zondag de banden te verwisselen. Daar kan niet zoveel aan misgaan, zou je denken. Vooral niet als je het met een paar collega's doet die dat wel vaker hebben gedaan. Zou je denken...
Alleen... toen ik mijn auto kocht stond deze op de winterbanden. De zomerbanden die erbij zaten waren helemaal versleten, dus de verkoper beloofde mij om dan de helft van de kosten voor nieuwe zomerbanden op zich te nemen en dat hij er voor zou zorgen dat ze verwisseld zouden worden. Prima deal. Maar de velgen van de uiteindelijke zomerbanden waren geen Toyota-velgen, en hadden een groter gat waar de naaf doorheen moest, zodat er dus nog een ring tussen de naaf en de zomerbanden werd gezet. Wist ik veel. Die ringen had ik dus gewoon laten zitten tijdens het banden verwisselen. Vandaar dat de winterbanden er zo lastig op gingen. Gevolg was dus wel dat vrijwel alle krachten op de banden nu op de bouten kwam te staan. Het is een waar wonder dat ik zonder enige kleerscheuren in Nederland ben aangekomen...
Ik ben een zondagskind. Met een grote voorraad engeltjes.
zaterdag 27 december 2008
donderdag 18 december 2008
Een koude douche
Lag ik vannacht heerlijk te dromen over Britt -nee, niet een of andere Scandinavische dame, maar onze ouwe trouwe wijlen Dog- werd ik plotseling wreed verstoord in mijn nachtrust door een luide krak en een pats. Met bonkend hart zat ik rechtop in bed. Om 05:31.
Wat was er gebeurd? Voorzichtig ging ik op onderzoek uit. Een zacht getik en gekletter kwam uit de badkamer. Ik klikte de lamp aan en opende de badkamerdeur. De aanblik bracht herinneringen naar boven uit mijn duistere verleden als jonge vandaal toen ik nog met enkele goedgemikte grindsteentjes ruiten van bushokjes ingooide. Trauma!
Overal lagen glasscherven! Een van de geharde glazen panelen uit de douchecabine had het zomaar begeven. Apart. Zeker onvakkundig geinstalleerd... Kon ik vanochtend eerst met m'n slaperige kop een paar uur aan het opruimen voor ik uiteindelijk een douche kon nemen.
En nou mag ik dus op zoek naar een nieuwe douchecabine. Prettig zo vlak voor Kerst. Zeker aangezien ik zaterdag al met de auto vertrek richting Nederland. Zal dus wel pas na de vakantie worden. En zo blijf je bezig.
Wat was er gebeurd? Voorzichtig ging ik op onderzoek uit. Een zacht getik en gekletter kwam uit de badkamer. Ik klikte de lamp aan en opende de badkamerdeur. De aanblik bracht herinneringen naar boven uit mijn duistere verleden als jonge vandaal toen ik nog met enkele goedgemikte grindsteentjes ruiten van bushokjes ingooide. Trauma!
Overal lagen glasscherven! Een van de geharde glazen panelen uit de douchecabine had het zomaar begeven. Apart. Zeker onvakkundig geinstalleerd... Kon ik vanochtend eerst met m'n slaperige kop een paar uur aan het opruimen voor ik uiteindelijk een douche kon nemen.
En nou mag ik dus op zoek naar een nieuwe douchecabine. Prettig zo vlak voor Kerst. Zeker aangezien ik zaterdag al met de auto vertrek richting Nederland. Zal dus wel pas na de vakantie worden. En zo blijf je bezig.
woensdag 17 december 2008
Eindejaarslijst 2008
Het eind van het jaar is in zicht. En als je muziekliefhebber bent begint het altijd weer te kriebelen. Je moet weer een overzichtje maken van de beste muziek van het afgelopen jaar. De meesten zetten dan 10 albums onder elkaar, maar ik ben niet zo van de albums. Dus zet ik maar de mooiste liedjes onder elkaar.
En dan kom ik tot de volgende lijst:
1. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Het mooiste nummer van 2008. Ok, het doet meteen denken aan Knights of Cydonia van Muse, door het okestrale, filmische geluid op een ritme van galoperende paarden. Maar de zanger van de Arctic Monkeys samen met de zanger van de Rascals geven het een extra klank van de jaren 60, wat nog eens versterkt wordt door het USSR-jasje waarin dit nummer verpakt is.
2. Portishead - We carry on
Portishead kwam terug dit jaar. Gelukkig trapten ze niet in de valstrik om triphop te blijven maken, maar werd het geluid van zangeres Beth Gibbons perfect ingepast in moderne electronische muziek. Bij het horen van We carry on was ik meteen verkocht. Een zeer dreigend lied met het spookachtig stemgeluid maakte dit een van mijn duistere favorieten.
http://www.youtube.com/watch?v=dNg9SQxip5A
3. My Morning Jacket - Touch me I'm going to scream (part 2)
Ik heb nooit naar part 1 geluisterd. Wellicht uit vrees dat het nooit aan dit prachtige, 8-minuten lange part 2 kan tippen, en door de algemeen vrij slechte kritieken die het album kreeg. Maar het bleek een goed jaar voor mooie lange nummers met een fantastisch opbouw, want ook nummer 5 in deze lijst mag er wezen.
http://www.youtube.com/watch?v=Bpdwwa7lsUI
4. The Ting Tings - That's not my name
Aanvankelijk had ik niet verwacht dat zo'n simpel klinkend popliedje niet snel zou gaan vervelen. Maar nog steeds blijft het aangenaam om That's not my name te horen. Dat komt natuurlijk door de geleidelijke opbouw van laagje op laagje, en dat is erg goed gedaan hier.
http://www.youtube.com/watch?v=6UX0p7uAW2s
5. Porcupine Tree - Normal
Op Youtube staat slechts een korte versie. En dat is jammer, want de muzikale uitspattingen op de langere albumversie maken het nummer pas echt af. Op basis van die versie dus een 5e plek.
http://www.youtube.com/watch?v=YTbDzBnfTfg
6. Gem - Blisters
Het eerste liedje van Nederlandse bodem. De zanger klinkt wel een beetje als Bob Dylan las ik ergens als een opmerking, en daar ben ik het wel mee eens.
http://www.youtube.com/watch?v=RvfcKhcngCs
7. Vampire Weekend - M79
Pas kort geleden besloot ik eens het album van Vampire Weekend te luisteren. Bleek gelijk het beste album van het afgelopen jaar. En dat komt niet in de minste plaats door dit vrolijke liedje met al die vrolijke viooltjes.
http://www.youtube.com/watch?v=6IgT9UruWe8
8. Kings Of Leon - Sex on fire
Vorig jaar was ik helemaal vergeten het nummer Fans van deze formatie in de lijst op te nemen. Wat een schande. Gelukkig brachten ze dit jaar weer een plaat met een aantal erg leuke nummers uit, waaronder dit Sex on fire. Wat heeft die man toch een stem!
http://www.youtube.com/watch?v=HHhhcKxflMY
9. dEUS - Slow
Ik kijk altijd uit naar een nieuwe release van dEUS, een van mijn favoriete groepen. Bij het horen van de eerste single The architect was ik aanvankelijk niet helemaal overtuigd. Het langzame Slow samen met de zangeres van The Knife deed dat gelukkig wel.
http://www.youtube.com/watch?v=h9OILKwaFNA
10. Volbeat - Sad man's tongue
Een verrassende combinatie van twee stijlen doet het altijd goed bij mij. Dus ook als Metal met Rockabilly wordt gemengd. En zeker als dat ook nog eens erg goed gebeurd, zoals bij deze Deense formatie.
http://www.youtube.com/watch?v=5mV_HHL-h6g
11. Polarkreis 18 - Allein allein
Nog op het randje van 2008 kwam deze nieuwe song van Polarkreis 18 uit Dresden voorbij. En hoewel de houdbaarheid nog niet bewezen is, toch pakkend genoeg om gelijk een plaatsje in de top 20 te veroveren.
http://www.youtube.com/watch?v=1p6BxUWmy4c
12. The Whip - Trash
Ik ben dol op electronische muziek a la The Faint, Fischerspooner en Shy Child. Dit jaar kwam daar The Whip bij met een stukje Trash.
http://www.youtube.com/watch?v=MJ3eeRCoIBY
13. Rockettothesky - Grizzly man
Het werk van deze Noorse dame had ik al besproken nadat ik haar begin oktober live had gezien. Goed genoeg voor een 13e plek en daarmee de hoogst genoteerde Noorse artiest dit jaar.
http://www.youtube.com/watch?v=VeeQSJ_xDg4
14. M.I.A. - Paper planes
Ook dit jaar weer present in de lijst. Maar dit jaar brak M.I.A. ook door bij het grotere publiek met dit nummer.
http://www.youtube.com/watch?v=71iJyO5brR8
15. MGMT - Time to pretend
Deze band werd het afgelopen jaar een beetje overhyped naar mijn smaak. Dit nummer mag er zeker wezen, en ook twee andere singles waren het aanhoren waard, maar de rest van het album kon me niet echt boeien.
http://www.youtube.com/watch?v=XVnRzEjpUmE
16. Katzenjammer - A bar in Amsterdam
De verrassing van by:Larm in Februari haalt het net. De CD was helaas niet zo goed als het live-optreden. Maar dit nummer doet het nog wel steeds goed bij mij.
http://www.youtube.com/watch?v=aswXKmV0wDo
17. Claw Boys Claw - I am sea
Eigenlijk ken ik beschamend weinig van deze oude nederlandse rockers. En wat ik ken zijn relatief rustige nummers als Rosie en Why don't you grow. Het nummer van dit jaar past ook in dat rijtje, en is minstens even goed.
http://www.youtube.com/watch?v=ESZSh1Dd8aE
18. Santogold - L.E.S. Artistes
Vaak vergeleken met M.I.A. Of dat nou terecht is. Maar het klinkt wel goed. Dat is waar.
http://www.youtube.com/watch?v=kCeZzW54a2o
19. Editors - Bones
Retreat! Retreat! Het album was natuurlijk al meer dan een jaar uit. Maar dit nummer bracht me er uiteindelijk toe om het dan ook maar eens aan te schaffen.
http://www.youtube.com/watch?v=S1SG1hQObm0
20. Pendulum - Propane nightmares
Er staat niet vaak drum 'n' bass in mijn jaarlijstje. Niet mijn favoriete genre, maar hier zitten nog massa's andere invloeden bij in gemixt. En dan blijkt het net genoeg voor een plekkie in mijn top 20.
http://www.youtube.com/watch?v=WPbeEtjo70g
En dan kom ik tot de volgende lijst:
1. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Het mooiste nummer van 2008. Ok, het doet meteen denken aan Knights of Cydonia van Muse, door het okestrale, filmische geluid op een ritme van galoperende paarden. Maar de zanger van de Arctic Monkeys samen met de zanger van de Rascals geven het een extra klank van de jaren 60, wat nog eens versterkt wordt door het USSR-jasje waarin dit nummer verpakt is.
2. Portishead - We carry on
Portishead kwam terug dit jaar. Gelukkig trapten ze niet in de valstrik om triphop te blijven maken, maar werd het geluid van zangeres Beth Gibbons perfect ingepast in moderne electronische muziek. Bij het horen van We carry on was ik meteen verkocht. Een zeer dreigend lied met het spookachtig stemgeluid maakte dit een van mijn duistere favorieten.
http://www.youtube.com/watch?v=dNg9SQxip5A
3. My Morning Jacket - Touch me I'm going to scream (part 2)
Ik heb nooit naar part 1 geluisterd. Wellicht uit vrees dat het nooit aan dit prachtige, 8-minuten lange part 2 kan tippen, en door de algemeen vrij slechte kritieken die het album kreeg. Maar het bleek een goed jaar voor mooie lange nummers met een fantastisch opbouw, want ook nummer 5 in deze lijst mag er wezen.
http://www.youtube.com/watch?v=Bpdwwa7lsUI
4. The Ting Tings - That's not my name
Aanvankelijk had ik niet verwacht dat zo'n simpel klinkend popliedje niet snel zou gaan vervelen. Maar nog steeds blijft het aangenaam om That's not my name te horen. Dat komt natuurlijk door de geleidelijke opbouw van laagje op laagje, en dat is erg goed gedaan hier.
http://www.youtube.com/watch?v=6UX0p7uAW2s
5. Porcupine Tree - Normal
Op Youtube staat slechts een korte versie. En dat is jammer, want de muzikale uitspattingen op de langere albumversie maken het nummer pas echt af. Op basis van die versie dus een 5e plek.
http://www.youtube.com/watch?v=YTbDzBnfTfg
6. Gem - Blisters
Het eerste liedje van Nederlandse bodem. De zanger klinkt wel een beetje als Bob Dylan las ik ergens als een opmerking, en daar ben ik het wel mee eens.
http://www.youtube.com/watch?v=RvfcKhcngCs
7. Vampire Weekend - M79
Pas kort geleden besloot ik eens het album van Vampire Weekend te luisteren. Bleek gelijk het beste album van het afgelopen jaar. En dat komt niet in de minste plaats door dit vrolijke liedje met al die vrolijke viooltjes.
http://www.youtube.com/watch?v=6IgT9UruWe8
8. Kings Of Leon - Sex on fire
Vorig jaar was ik helemaal vergeten het nummer Fans van deze formatie in de lijst op te nemen. Wat een schande. Gelukkig brachten ze dit jaar weer een plaat met een aantal erg leuke nummers uit, waaronder dit Sex on fire. Wat heeft die man toch een stem!
http://www.youtube.com/watch?v=HHhhcKxflMY
9. dEUS - Slow
Ik kijk altijd uit naar een nieuwe release van dEUS, een van mijn favoriete groepen. Bij het horen van de eerste single The architect was ik aanvankelijk niet helemaal overtuigd. Het langzame Slow samen met de zangeres van The Knife deed dat gelukkig wel.
http://www.youtube.com/watch?v=h9OILKwaFNA
10. Volbeat - Sad man's tongue
Een verrassende combinatie van twee stijlen doet het altijd goed bij mij. Dus ook als Metal met Rockabilly wordt gemengd. En zeker als dat ook nog eens erg goed gebeurd, zoals bij deze Deense formatie.
http://www.youtube.com/watch?v=5mV_HHL-h6g
11. Polarkreis 18 - Allein allein
Nog op het randje van 2008 kwam deze nieuwe song van Polarkreis 18 uit Dresden voorbij. En hoewel de houdbaarheid nog niet bewezen is, toch pakkend genoeg om gelijk een plaatsje in de top 20 te veroveren.
http://www.youtube.com/watch?v=1p6BxUWmy4c
12. The Whip - Trash
Ik ben dol op electronische muziek a la The Faint, Fischerspooner en Shy Child. Dit jaar kwam daar The Whip bij met een stukje Trash.
http://www.youtube.com/watch?v=MJ3eeRCoIBY
13. Rockettothesky - Grizzly man
Het werk van deze Noorse dame had ik al besproken nadat ik haar begin oktober live had gezien. Goed genoeg voor een 13e plek en daarmee de hoogst genoteerde Noorse artiest dit jaar.
http://www.youtube.com/watch?v=VeeQSJ_xDg4
14. M.I.A. - Paper planes
Ook dit jaar weer present in de lijst. Maar dit jaar brak M.I.A. ook door bij het grotere publiek met dit nummer.
http://www.youtube.com/watch?v=71iJyO5brR8
15. MGMT - Time to pretend
Deze band werd het afgelopen jaar een beetje overhyped naar mijn smaak. Dit nummer mag er zeker wezen, en ook twee andere singles waren het aanhoren waard, maar de rest van het album kon me niet echt boeien.
http://www.youtube.com/watch?v=XVnRzEjpUmE
16. Katzenjammer - A bar in Amsterdam
De verrassing van by:Larm in Februari haalt het net. De CD was helaas niet zo goed als het live-optreden. Maar dit nummer doet het nog wel steeds goed bij mij.
http://www.youtube.com/watch?v=aswXKmV0wDo
17. Claw Boys Claw - I am sea
Eigenlijk ken ik beschamend weinig van deze oude nederlandse rockers. En wat ik ken zijn relatief rustige nummers als Rosie en Why don't you grow. Het nummer van dit jaar past ook in dat rijtje, en is minstens even goed.
http://www.youtube.com/watch?v=ESZSh1Dd8aE
18. Santogold - L.E.S. Artistes
Vaak vergeleken met M.I.A. Of dat nou terecht is. Maar het klinkt wel goed. Dat is waar.
http://www.youtube.com/watch?v=kCeZzW54a2o
19. Editors - Bones
Retreat! Retreat! Het album was natuurlijk al meer dan een jaar uit. Maar dit nummer bracht me er uiteindelijk toe om het dan ook maar eens aan te schaffen.
http://www.youtube.com/watch?v=S1SG1hQObm0
20. Pendulum - Propane nightmares
Er staat niet vaak drum 'n' bass in mijn jaarlijstje. Niet mijn favoriete genre, maar hier zitten nog massa's andere invloeden bij in gemixt. En dan blijkt het net genoeg voor een plekkie in mijn top 20.
http://www.youtube.com/watch?v=WPbeEtjo70g
donderdag 20 november 2008
En toen was er licht...
Het is 20:28. Ik kijk uit het raam en het is licht. Eindelijk. Het stormt buiten. En het sneeuwt. Horizontaal. Heerlijk om naar te kijken. November zonder sneeuw is namelijk vreselijk donker hier in Noorwegen. Best deprimerend.
Ookal is het niet de eerste sneeuw van deze herfst, het is wel de eerste sneeuw die werkelijk zoden aan de dijk zet. Dit is sneeuw die in de skigebieden een mooie basis om op te skien bezorgd.
En ookal waait het enorm, en is het geen weer om buiten te zijn, toch geeft het een goed gevoel. Het wordt namelijk al weer lichter, zelfs al is het nog geen 21 december. Het is tenminste winter, en dat is eigenlijk toch prettiger dan herfst!
Ookal is het niet de eerste sneeuw van deze herfst, het is wel de eerste sneeuw die werkelijk zoden aan de dijk zet. Dit is sneeuw die in de skigebieden een mooie basis om op te skien bezorgd.
En ookal waait het enorm, en is het geen weer om buiten te zijn, toch geeft het een goed gevoel. Het wordt namelijk al weer lichter, zelfs al is het nog geen 21 december. Het is tenminste winter, en dat is eigenlijk toch prettiger dan herfst!
woensdag 29 oktober 2008
dinsdag 21 oktober 2008
Grizzly man
Maar gelijk de daad bij het woord voegen, en nog een berichtje plaatsen. Komt eigenlijk doordat ik zojuist een maf bericht las over een of andere Japanner die beweerde een voetafdruk in de sneeuw van Yeti te hebben gevonden. Let wel: één voetafdruk. Stond een mooie opmerking van een lezer onder het bericht: "Yeti always puts one footprint in the snow and then flies away."
Waarmee ik dankzij deze Grizzly man een mooi bruggetje heb naar de nieuwe single van Rockettothesky:
Een Noorse zangeres die ik ruim anderhalf jaar geleden op by:Larm heb zien spelen, en afgelopen vrijdag wederom ben wezen zien. Zeker geen muziek voor iedereen, maar ze heeft een erg apart eigen geluid, die ook op de planken overeind blijft. Na de voorstelling vrijdag heb ik bij haar de nieuwe CD gekocht. Ze signeerde de CD ook eventjes. Leuk voor het geval ze ooit net zo beroemd wordt als Björk, bijvoorbeeld. "Hei og tusen takk! Fantastisk konsert å spille. Hilsen Jenny." schreef ze. Dat is zo lief aan die Noren, he. Ze bedanken elkaar voor van alles. Nu werd ik dus bedankt voor het fantastische concert dat ze speelde... Of misschien dat ik de CD had gekocht? Nah, vast niet.
Waarmee ik dankzij deze Grizzly man een mooi bruggetje heb naar de nieuwe single van Rockettothesky:
Een Noorse zangeres die ik ruim anderhalf jaar geleden op by:Larm heb zien spelen, en afgelopen vrijdag wederom ben wezen zien. Zeker geen muziek voor iedereen, maar ze heeft een erg apart eigen geluid, die ook op de planken overeind blijft. Na de voorstelling vrijdag heb ik bij haar de nieuwe CD gekocht. Ze signeerde de CD ook eventjes. Leuk voor het geval ze ooit net zo beroemd wordt als Björk, bijvoorbeeld. "Hei og tusen takk! Fantastisk konsert å spille. Hilsen Jenny." schreef ze. Dat is zo lief aan die Noren, he. Ze bedanken elkaar voor van alles. Nu werd ik dus bedankt voor het fantastische concert dat ze speelde... Of misschien dat ik de CD had gekocht? Nah, vast niet.
maandag 20 oktober 2008
Stavanger
Ik zit weer in Stavanger. Waarschijnlijk voor de laatste 2 weken.
En ik zie dat ik er al die tijd nog niets over op de blog heb gemeld.
Dat komt... ik kan niet echt zeggen dat ik me hier bijzonder goed vermaak. Het werk is uiterst belangrijk voor ons bedrijf, dat zie ik wel, maar het is niet echt mijn type werk. Anderen achter de broek aan moeten zitten om dingen gedaan te krijgen... het ligt me gewoon niet. Een groot deel van de tijd verdoe ik dan ook met wachten tot anderen tijd beschikbaar hebben om over het een en ander te kunnen praten.
's Avonds woon ik in een appartement van het bedrijf waar ik nu werk. Dat is op 5 minuten lopen van het kantoor, maar ver buiten de stad Stavanger. Want hoewel ik iedere keer Stavanger zeg, zit ik eigenlijk dichter bij Sandnes. Of eigenlijk er tussenin. Dus even snel de stad in zit er niet in, en dat doe ik dus ook bij lange na niet elke avond. Zeker als het regent, en niks afgesproken heb, heb ik daar bepaald geen zin in. En het regent hier 75% van de tijd, en veel valt er niet af te spreken met die paar mensen die ik hier ken. Dus zit ik me 's avonds maar een beetje te vervelen in dit kil gemeubileerde appartement.
Dus, waarom had ik nou eigenlijk niet meer op mijn blog geschreven?
En ik zie dat ik er al die tijd nog niets over op de blog heb gemeld.
Dat komt... ik kan niet echt zeggen dat ik me hier bijzonder goed vermaak. Het werk is uiterst belangrijk voor ons bedrijf, dat zie ik wel, maar het is niet echt mijn type werk. Anderen achter de broek aan moeten zitten om dingen gedaan te krijgen... het ligt me gewoon niet. Een groot deel van de tijd verdoe ik dan ook met wachten tot anderen tijd beschikbaar hebben om over het een en ander te kunnen praten.
's Avonds woon ik in een appartement van het bedrijf waar ik nu werk. Dat is op 5 minuten lopen van het kantoor, maar ver buiten de stad Stavanger. Want hoewel ik iedere keer Stavanger zeg, zit ik eigenlijk dichter bij Sandnes. Of eigenlijk er tussenin. Dus even snel de stad in zit er niet in, en dat doe ik dus ook bij lange na niet elke avond. Zeker als het regent, en niks afgesproken heb, heb ik daar bepaald geen zin in. En het regent hier 75% van de tijd, en veel valt er niet af te spreken met die paar mensen die ik hier ken. Dus zit ik me 's avonds maar een beetje te vervelen in dit kil gemeubileerde appartement.
Dus, waarom had ik nou eigenlijk niet meer op mijn blog geschreven?
maandag 6 oktober 2008
Kink FM
Vandaag was ik op de radio. Ik werd opgebeld door Kink FM in verband met de Kink 1300 die ze momenteel uitzenden naar aanleiding van het 13-jarig bestaan van de zender. En ik had daar een top 10 voor ingezonden en die was wellicht opgevallen omdat ik in Noorwegen woon.
In die top 10 stond een nummer die ze net zouden draaien, en ik moest vertellen waarom ik uitgerekend dat nummer had uitgekozen: "En op 6 de Chemical Brothers met Do it again. Waarom die plaat?" Stond ik even mooi voor het blok. En dan kraam je dus maar even wat onzin uit.
Want ik had voor die top 10 maar even gauw gauw gauw de 10 nummers ingestuurd die ik de laatste 4 jaar het meest heb gedraaid (zoals dat zo netjes door last.fm wordt bijgehouden) en die tevens bij Kink FM's voorselectie stonden, en tja, toevallig kwam daardoor Chemical Brothers op 6.
Luister hier naar het fragment:
In die top 10 stond een nummer die ze net zouden draaien, en ik moest vertellen waarom ik uitgerekend dat nummer had uitgekozen: "En op 6 de Chemical Brothers met Do it again. Waarom die plaat?" Stond ik even mooi voor het blok. En dan kraam je dus maar even wat onzin uit.
Want ik had voor die top 10 maar even gauw gauw gauw de 10 nummers ingestuurd die ik de laatste 4 jaar het meest heb gedraaid (zoals dat zo netjes door last.fm wordt bijgehouden) en die tevens bij Kink FM's voorselectie stonden, en tja, toevallig kwam daardoor Chemical Brothers op 6.
Luister hier naar het fragment:
vrijdag 19 september 2008
Geen foto's... :-(
Ik baal een beetje. Ik was dus op wandelvakantie in Elba. Best mooi. Veel gezien en natuurlijk de nodige foto's gemaakt. Helaas kan ik ze niet zien. Mijn fotocamera is kapoet. Elba's schuld.
Tijdens de laatste wandeldag (afgelopen maandag) zouden we de Monte Capanne beklimmen. Met 1018 meter de hoogste berg van Elba. Het beloofde een mooie dag te worden. De hele dag zon met hooguit een spatje regen, aldus de weersvoorspelling. En inderdaad, er was 's ochtends geen vuiltje in de lucht.
De tocht behelste verschillende Via Ferrata's; echt mijn terrein. Eenmaal op de berg begon het echter toch te regenen. Niet hard, maar toch. We besloten toch richting de eerste staalkabels te lopen en ter plekke beoordelen of het niet te glad en te gevaarlijk was. Uiteindelijk leek het weer mee te vallen en besloten we door te gaan. Nadat we de eerste staalkabels gepasseerd waren hoorden we gerommel aan de hemel. Ver weg in het noorden hing een onweerswolk, en aangezien de wind uit het zuiden kwam meenden we dat het wel mee zou vallen. Hoe mis konden we het hebben...
Nadat we de laatste staalkabel voorbij waren hing als donderslag bij heldere hemel opeens de onweerswolk op de berg. Met nog een half uur te gaan naar de top en de staalkabels onder ons zaten we gevangen op de berg. De sluizen gingen open en in no time was iedereen doorweekt. Op handen en voeten renden we als aapjes slalommend tussen de bliksemflitsen en de watervallen in 15 minuten naar de top waar een klein hutje was waar we konden schuilen. Helaas was het kwaad al geschiedt. Alles kletsnat. Ook mijn camera die ik al die tijd in mijn broekzak had, al leek hij het aanvankelijk nog wel te doen.
Een heel avontuur, maar ik kan het niet meer bewijzen met foto's. Mijn camera heeft toch de geest gegeven. De batterij en memory-kaartje waren beiden nog vochtig, maar zelfs nu beiden opgedroogd zijn weigert de camera dienst. Hopelijk kan ik op de een of andere manier nog de foto's van het kaartje halen binnenkort, maar ik vrees voor mijn camera. Nog geen jaar oud. R.I.P.
Tijdens de laatste wandeldag (afgelopen maandag) zouden we de Monte Capanne beklimmen. Met 1018 meter de hoogste berg van Elba. Het beloofde een mooie dag te worden. De hele dag zon met hooguit een spatje regen, aldus de weersvoorspelling. En inderdaad, er was 's ochtends geen vuiltje in de lucht.
De tocht behelste verschillende Via Ferrata's; echt mijn terrein. Eenmaal op de berg begon het echter toch te regenen. Niet hard, maar toch. We besloten toch richting de eerste staalkabels te lopen en ter plekke beoordelen of het niet te glad en te gevaarlijk was. Uiteindelijk leek het weer mee te vallen en besloten we door te gaan. Nadat we de eerste staalkabels gepasseerd waren hoorden we gerommel aan de hemel. Ver weg in het noorden hing een onweerswolk, en aangezien de wind uit het zuiden kwam meenden we dat het wel mee zou vallen. Hoe mis konden we het hebben...
Nadat we de laatste staalkabel voorbij waren hing als donderslag bij heldere hemel opeens de onweerswolk op de berg. Met nog een half uur te gaan naar de top en de staalkabels onder ons zaten we gevangen op de berg. De sluizen gingen open en in no time was iedereen doorweekt. Op handen en voeten renden we als aapjes slalommend tussen de bliksemflitsen en de watervallen in 15 minuten naar de top waar een klein hutje was waar we konden schuilen. Helaas was het kwaad al geschiedt. Alles kletsnat. Ook mijn camera die ik al die tijd in mijn broekzak had, al leek hij het aanvankelijk nog wel te doen.
Een heel avontuur, maar ik kan het niet meer bewijzen met foto's. Mijn camera heeft toch de geest gegeven. De batterij en memory-kaartje waren beiden nog vochtig, maar zelfs nu beiden opgedroogd zijn weigert de camera dienst. Hopelijk kan ik op de een of andere manier nog de foto's van het kaartje halen binnenkort, maar ik vrees voor mijn camera. Nog geen jaar oud. R.I.P.
donderdag 18 september 2008
Er komt een man op een fiets...
Ik schop 'em niet van de fiets. Had ik best gewild, maar zo snel als Herman Finkers was ik kennelijk niet. Toch illustreerde de man op de fiets waarom ik wonen in Noorwegen zo veel prettiger vind. Soms neig je dat te vergeten.
De man op de fiets fietste namelijk in Delft. Dinsdagavond. Toevallig liep ik daar ook op dat zelfde tijdstip. Met een grote koffer achter me aan zeulend, omdat ik net terugkwam van vakantie. Die vakantie in Elba had ik geboekt via een Nederlandse organisatie, en omdat ik de exacte reistijden nog niet had, had ik de reis terug naar Trondheim uiteraard maar een dag later geboekt. Slapen kan immers altijd bij Bas in Delft.
Om echter bij Bas te komen vanaf het station moet je door de Barbarasteeg. Zo ongeveer het smalste steegje van Nederland, en tegelijkertijd het drukste. Met hordes fietsers en voetgangers die zich van de TU-wijk naar het station of vice versa bewegen. Daar hebben ze dan voor de sier ook nog iets van een stoepje neergelegd waar je met enige wilskracht nog net met je eentje naast elkaar kan lopen. Dat ga ik niet proberen met een koffer met wieltjes, die liever rustig achter me aan rolt via het fietspad.
"Tring, tring. Tring, tring." zei de bel op de fiets van de man op de fiets.
"Tring, tring, tring. Tring, tring, tring." zei de bel op de fiets met deze keer nog meer venijn.
"Je kunt toch wel op de stoep lopen." snauwde de man op de fiets me toe. Zo'n naar gestresst zakenmannetje met attaché-koffertje fietste me geërgerd voorbij. Ik was te laat met hem van de fiets te te schoppen. Ik was ongetraind. Want dit soort eikels kom ik in Noorwegen eigenlijk nooit tegen.
De man op de fiets fietste namelijk in Delft. Dinsdagavond. Toevallig liep ik daar ook op dat zelfde tijdstip. Met een grote koffer achter me aan zeulend, omdat ik net terugkwam van vakantie. Die vakantie in Elba had ik geboekt via een Nederlandse organisatie, en omdat ik de exacte reistijden nog niet had, had ik de reis terug naar Trondheim uiteraard maar een dag later geboekt. Slapen kan immers altijd bij Bas in Delft.
Om echter bij Bas te komen vanaf het station moet je door de Barbarasteeg. Zo ongeveer het smalste steegje van Nederland, en tegelijkertijd het drukste. Met hordes fietsers en voetgangers die zich van de TU-wijk naar het station of vice versa bewegen. Daar hebben ze dan voor de sier ook nog iets van een stoepje neergelegd waar je met enige wilskracht nog net met je eentje naast elkaar kan lopen. Dat ga ik niet proberen met een koffer met wieltjes, die liever rustig achter me aan rolt via het fietspad.
"Tring, tring. Tring, tring." zei de bel op de fiets van de man op de fiets.
"Tring, tring, tring. Tring, tring, tring." zei de bel op de fiets met deze keer nog meer venijn.
"Je kunt toch wel op de stoep lopen." snauwde de man op de fiets me toe. Zo'n naar gestresst zakenmannetje met attaché-koffertje fietste me geërgerd voorbij. Ik was te laat met hem van de fiets te te schoppen. Ik was ongetraind. Want dit soort eikels kom ik in Noorwegen eigenlijk nooit tegen.
woensdag 25 juni 2008
Monster
What's that coming over the hill? Is it a monster? Is it a monster?
Neu... 't Is Luc maar. Hij ziet er echter niet uit. Hij is namelijk aangevallen, en aanzienlijk verwond. Aangevallen door een grote bende monsters. Afgelopen zondag. Noorwegen is namelijk niet altijd een veilig land. En met name rond 21 Juni moet je bijzonder goed oppassen voor grote groepen monsters. Hoewel dat niet altijd meevalt. Vorig jaar rond dezelfde periode was Luc namelijk ook al flink te pakken genomen.
Het vervelende is dat ze heel erg klein zijn. En ze vliegen. En ze kruipen overal in. Maar ze bijten als de besten. Vooral Luc vinden ze erg lekker (nou ben ik natuurlijk ook wel een lekker ding).
Ik heb het hier over: de KNOTT!!!! Of Sviknott... daar ben ik nog niet helemaal uit. En niets lijkt te helpen. Vorig jaar hadden we het nog met anti-muggen sprays en dergelijke geprobeerd, maar daar trokken die onwezens zich geen donder van aan. Of ik moet het eens met hogere concentraties DEET proberen, want in Noorwegen zijn slechts middeltjes met max 20% DEET toegestaan.
Vijf jaar geleden in Schotland kwamen we dit soort ongedierte ook al eens tegen en hoewel volgens een gedicht in een lokale pub verhaalde over de aggressie van die beesten, had ik er toen geen last van. Toen had ik fatsoenlijke DEET.
The Beastie of InverieThe famous midge of Inverie
Strikes at breakfast, lunch and tea
And in the evening with fresh vigour
Bites with teeth that seem much bigger
The awesome beastie's lance does gore
Creating pimple, spot and sore
When God created the midge he bless
A fly more nasty than the beast of Loch Ness
A respite during wind and rain
Sun shines and beastie comes again!
That breeding space used so fully
Has swelled the ranks of that wee bully
Likes generation have found before
You bar the window, lock the door
You cover up the skin with cream
And pray you've beat the beastie team
But lone piper's lament on Chruach Ridge
Hails victory to the mighty midge
Sadly man will not defeat the beast
But continue forever to provide his feast
So friends when you visit Inverie
The answer's plain for you to see
When calm and sunny please stay indoors
And only go out when it blows and pours
Ik ontvlucht het land nu, en ga naar Italie! Ciao!
woensdag 18 juni 2008
Hoi! Ik zou graag je gezichtsspieren beter willen leren kennen.
Ik zit nu in Stavanger. Daar werk ik nu. Hoewel, ik heb het nu even niet zo heel druk, dus maar even een korte update tussendoor. Het is weer wat anders, zou ik zo zeggen. Tot zo ver de korte update.
En omdat ik het dus bij tijd en wijle niet zo heel druk heb, zit ik nu maar wat te surfen over het net. Uiteraard zijn hier binnen het bedrijf waar ik nu zit de meest tijdrovende en afleidende websites geblokkeerd, en dan zit er niets anders op dan nieuws- en wetenschapsites te lezen. Ook leuk.
Zo kwam ik bijvoorbeeld dit bericht tegen: http://www.nature.com/news/2008/080616/full/news.2008.892.html
Het gaat over dat bij alle mensen 5 spieren voor de 6 basisemoties zorgen, en dat daardoor alle mensen die basisemoties ook herkennen. Maar men ontdekte dat er nog 11 verschillende meer of minder ontwikkelde gezichtsspieren zijn die de gezichtsuitdrukkingen van ieder mens uniek maken. Vooral de volgende passage is wel erg romantisch opgesteld:
"Misschien zijn we toch niet allemaal hetzelfde onder onze huid - tenminste als het op het gezicht aankomt. De volgende keer dat je die ene speciale persoon tegenkomt, is het wellicht de moeite waard te beseffen dat die bevallige glimlach het gevolg zou kunnen zijn van een uniek gebrek in de gezichtsspieren." Daardoor ga ik toch met andere ogen naar al die noorse dames met hun gebrekkige gezichtsspieren kijken.
En omdat ik het dus bij tijd en wijle niet zo heel druk heb, zit ik nu maar wat te surfen over het net. Uiteraard zijn hier binnen het bedrijf waar ik nu zit de meest tijdrovende en afleidende websites geblokkeerd, en dan zit er niets anders op dan nieuws- en wetenschapsites te lezen. Ook leuk.
Zo kwam ik bijvoorbeeld dit bericht tegen: http://www.nature.com/news/2008/080616/full/news.2008.892.html
Het gaat over dat bij alle mensen 5 spieren voor de 6 basisemoties zorgen, en dat daardoor alle mensen die basisemoties ook herkennen. Maar men ontdekte dat er nog 11 verschillende meer of minder ontwikkelde gezichtsspieren zijn die de gezichtsuitdrukkingen van ieder mens uniek maken. Vooral de volgende passage is wel erg romantisch opgesteld:
"Misschien zijn we toch niet allemaal hetzelfde onder onze huid - tenminste als het op het gezicht aankomt. De volgende keer dat je die ene speciale persoon tegenkomt, is het wellicht de moeite waard te beseffen dat die bevallige glimlach het gevolg zou kunnen zijn van een uniek gebrek in de gezichtsspieren." Daardoor ga ik toch met andere ogen naar al die noorse dames met hun gebrekkige gezichtsspieren kijken.
zaterdag 7 juni 2008
zaterdag 31 mei 2008
To Stavanger or not to Stavanger
Dat is de vraag. Of, nou ja, ik ga er maar vanuit nu dat ik maandag niet in Stavanger hoef te beginnen. Dat was dus eigenlijk de bedoeling. Vanaf maandag zou ik gaan werken in Stavanger.
Niet voorgoed, hoor. Voor 2 weken. Of 3. Dan weer een week of 4 niet, en dan weer 1 of 2 of 3 weken, etc. etc. etc. Tot het eind van jaar. Hopelijk. En misschien wel langer. Maar hopelijk niet.
De bedoeling is namelijk dat we vanuit ons bedrijf permanent een ervaren medewerker aanwezig hebben bij een groot oliebedrijf. Om ze dan te kunnen bijstaan in het interne gebruik van de door ons ontwikkelde software. Een mooi contract en daar zouden we dan ook speciaal iemand voor inhuren. Alleen... dat is natuurlijk niet 1-2-3 geregeld. En dus deze tijdelijke oplossing, waarbij met tourbeurt een van ons in Stavanger zal zijn. Aangezien we geen van onze huidige werknemers zo lang kunnen missen vanwege lopende projecten. En daar zit dan dus ook de bottleneck... Ze kunnen me komende week niet missen hier in Trondheim. Alleen, er is niemand die me kan vervangen in Stavanger en dat is eigenlijk niet de bedoeling. Ik zag em in de verte al aan komen...
Maar goed... nu ben ik dus in ieder geval van
- 9-13 juni
- 16-20 juni
- 21-25 juli
in Stavanger.
Of niet dus... Afhankelijk van of ze me kunnen missen. Vooral prettig met dingen plannen.
vrijdag 25 april 2008
't Is weer voorbij die mooie winter
En gelukkig maar... het heeft weer lang genoeg geduurd. Gisteren zowaar de eerste "utepils" gehad, oftewel terrasjesweer - naar Noorse maatstaven dan, want met 13 graden vallen de mussen nog niet direct van het dak.
En nu ben ik dus wel genoodzaakt om dan toch eindelijk eens de foto's van de afgelopen winter op de blog te gooien, voordat de laatste sneeuw echt verdwenen is. Alhoewel... ik zou natuurlijk nog best kunnen gaan langlaufen. Maar ik heb het wel gehad. En best weer veel nieuwe plekken bezocht en nieuwe dingen gedaan.
Had ik in 2006 al gelanglauft (geen foto's vreemd genoeg), gecurled,
en op een akerbrett (een slee met een stuurtje en een rem) in Oppdal de berg afgesjeest;
in 2007 gesparkt in Røros (een spark is een soort stepslee; helaas geen foto's), vreselijke stanken doorstaan op de hondenslee (de honden waren aan de schijt door een virus, daar wil je geen foto's van zien), en heb ik dit jaar dan eindelijk gesneeuwscooterd in Storlien, Zweden,
geskied in Storlien, geskied op de maagdelijk witte pistes van Vassfjellet,
en Oppdal.
Rest haast de vraag of er nog wat te ontdekken overblijft de volgende winter...
Maar ach, dat zien we de volgende winter wel. Nog steeds geen noorderlicht gezien, dus ik blijf nog wel even.
En nu ben ik dus wel genoodzaakt om dan toch eindelijk eens de foto's van de afgelopen winter op de blog te gooien, voordat de laatste sneeuw echt verdwenen is. Alhoewel... ik zou natuurlijk nog best kunnen gaan langlaufen. Maar ik heb het wel gehad. En best weer veel nieuwe plekken bezocht en nieuwe dingen gedaan.
Had ik in 2006 al gelanglauft (geen foto's vreemd genoeg), gecurled,
en op een akerbrett (een slee met een stuurtje en een rem) in Oppdal de berg afgesjeest;
in 2007 gesparkt in Røros (een spark is een soort stepslee; helaas geen foto's), vreselijke stanken doorstaan op de hondenslee (de honden waren aan de schijt door een virus, daar wil je geen foto's van zien), en heb ik dit jaar dan eindelijk gesneeuwscooterd in Storlien, Zweden,
geskied in Storlien, geskied op de maagdelijk witte pistes van Vassfjellet,
en Oppdal.
Rest haast de vraag of er nog wat te ontdekken overblijft de volgende winter...
Maar ach, dat zien we de volgende winter wel. Nog steeds geen noorderlicht gezien, dus ik blijf nog wel even.
dinsdag 1 april 2008
Eindelijk foto's!
1 April!
Ik heb een filmpje:
Het is een filmpje van afgelopen weekend in Oppdal. Cyril had z'n camcorder meegenomen om eens uit te testen tijdens het skien, zodat hij volgend jaar prachtige reportages kan maken. Zo heb ik ook nog even wat tijd om aan m'n techniek te schaven.
Zoals je ziet was ik behoorlijk ingepakt. Niet dat het erg koud was, maar het kon af en toe flink waaien. Gelukkig regende het niet, zoals aanvankelijk voorspeld was, en scheen zelfs af en toe de zon, zodat de ski-condities nog steeds erg goed waren.
Ik heb een filmpje:
Het is een filmpje van afgelopen weekend in Oppdal. Cyril had z'n camcorder meegenomen om eens uit te testen tijdens het skien, zodat hij volgend jaar prachtige reportages kan maken. Zo heb ik ook nog even wat tijd om aan m'n techniek te schaven.
Zoals je ziet was ik behoorlijk ingepakt. Niet dat het erg koud was, maar het kon af en toe flink waaien. Gelukkig regende het niet, zoals aanvankelijk voorspeld was, en scheen zelfs af en toe de zon, zodat de ski-condities nog steeds erg goed waren.
vrijdag 28 maart 2008
Gnarri
Ik weet het, ik weet het. Ik had een ruime maand geleden al beloofd om wat foto's te uploaden, en nog staan ze er niet. Het slappe excuus van de nieuwe laptop werkt ook niet meer, want die is ondertussen up-and-running.
Maar maart is fatsoenlijk koud en sneeuwrijk geweest, zodat er weer flink gewintersport is. Ik heb mezelf dus maar wat ski's aangeschaft om regelmatig naar Vassfjellet te kunnen rijden, en zelfs nu en dan naar Oppdal. Wat ik ondertussen dus ook gedaan heb, en waar ik ook foto's van heb. Maar die komen later (echt wahaar), want dadelijk na het werk vertrekken we weer naar Oppdal. De afgelopen week was waarschijnlijk wel de koudste week van deze winter, vooral het paasweekend was behoorlijk "Gnarri", en in Oppdal was het zaterdag "Kalleg kalt". Dus daar moet ik van genieten zo lang het nog kan.
Het fotootje vond ik op de noorse metereologische website. Erg aardig, want dit is ook voor de meeste Noren wartaal. Misschien dat Hilde dit even kan vertalen?
Maar maart is fatsoenlijk koud en sneeuwrijk geweest, zodat er weer flink gewintersport is. Ik heb mezelf dus maar wat ski's aangeschaft om regelmatig naar Vassfjellet te kunnen rijden, en zelfs nu en dan naar Oppdal. Wat ik ondertussen dus ook gedaan heb, en waar ik ook foto's van heb. Maar die komen later (echt wahaar), want dadelijk na het werk vertrekken we weer naar Oppdal. De afgelopen week was waarschijnlijk wel de koudste week van deze winter, vooral het paasweekend was behoorlijk "Gnarri", en in Oppdal was het zaterdag "Kalleg kalt". Dus daar moet ik van genieten zo lang het nog kan.
Het fotootje vond ik op de noorse metereologische website. Erg aardig, want dit is ook voor de meeste Noren wartaal. Misschien dat Hilde dit even kan vertalen?
vrijdag 29 februari 2008
Adempauze
Om de een of andere reden is februari altijd druk. De ene reden is natuurlijk by:Larm waar ik vanzelfsprekend weer bij moest zijn, en de andere reden is de jaarlijkse strategi-samling (strategie bijeenkomst) vanuit het bedrijf. Als derde reden kwam daar dit keer nog een exhibitie in de Amsterdam RAI bovenop.
Ik heb nog niet eens tijd gehad om m'n nieuwe laptop klaar voor volledig gebruik te maken, dus nu staat er van alles verdeeld op m'n twee laptops, wat het publiceren van foto's op m'n blog bijvoorbeeld wat belemmerd. Maar de komende dagen zal ik daar mee aan de slag gaan en zal ik binnenkort weer wat verslagjes posten. Een overzicht van mijn by:Larm bezoek is alvast te lezen op: http://www.last.fm/user/Brittus/journal/2008/02/29/661834/
Ik heb nog niet eens tijd gehad om m'n nieuwe laptop klaar voor volledig gebruik te maken, dus nu staat er van alles verdeeld op m'n twee laptops, wat het publiceren van foto's op m'n blog bijvoorbeeld wat belemmerd. Maar de komende dagen zal ik daar mee aan de slag gaan en zal ik binnenkort weer wat verslagjes posten. Een overzicht van mijn by:Larm bezoek is alvast te lezen op: http://www.last.fm/user/Brittus/journal/2008/02/29/661834/
maandag 11 februari 2008
Ikea of Ikenee?
Iedere dag als ik naar het werk loop passeer ik een oude loods waar wat grote reclameplakkaten hangen. Meestal hangt daar dan iets over statiegeldflessen inleveren, aanbiedingen van grasmaaiers of nepklederdracht voor kinderen, of wat voor een geweldige rijervaring de Toyota Avensis je geeft, en loop ik er voorbij zonder er enige aandacht aan te schenken.
De afgelopen week waren er echter de volgende Ikea-reclames opgehangen, en was ik even met stomheid geslagen:
De afgelopen week waren er echter de volgende Ikea-reclames opgehangen, en was ik even met stomheid geslagen:
"Zet je in voor de samenleving - Blijf in bed" en "Wij produceren, jullie produceren" onder het motto "De bevolkingsgroei begint in de slaapkamer." Zie je ze al hangen in Nederland? Ikea denkt duidelijk aan de toekomst: "Maak meer consumenten voor ons!"
Nou begrijp ik best dat de Scandinavische landen te kampen hebben met de nodige problemen door de lage bevolkingsdichtheid, en leegloop van het platteland, maar die problemen bevinden zich ver van de plekken waar de Ikea-vestigingen zijn. De grote steden hebben de zelfde problemen wat betreft verkeersopstoppingen, huisvesting, etc. als in andere landen. Het promoten van de productie van meer CO2-producerende wezentjes staat bovendien ook nog eens haaks op de door Noorwegen zo trouw en vlot ingevoerde CO2-politiek, waar ze zich ook nog eens braaf aan pogen te houden.
Maar goed... mijn Ikea-bed heeft ook nog niet het door Ikea gestelde doel behaald...
woensdag 30 januari 2008
Nieuwtje
Eindelijk heb ik weer eens wat te melden waarmee ik kan checken of m'n blog überhaupt nog wel gelezen wordt. Ik heb vandaag namelijk een auto gekocht. Of beter, contract getekend om een auto te kopen. Nog eerst wat zaakjes regelen, en dan krijg ik in de loop van de volgende week de auto. Eindelijk dan. Geen excuus meer om niet te gaan skien, schaatsen, onhandig grote dingen kopen, etc. Fotootje heb ik ook:
Een Toyota Avensis uit 2003 met slechts 47 500 km op de teller, goed onderhouden en krijgt deze week nog een beurt. De piggdekk (spijkerbanden) worden nog vervangen voor gewone winterbanden, want anders zou ik er 's winters nooit mee naar Nederland kunnen rijden. En je ziet 't, groot genoeg om mensen incl. bagage mee van het vliegveld op te halen! Zie jullie gauw(?)...
Een Toyota Avensis uit 2003 met slechts 47 500 km op de teller, goed onderhouden en krijgt deze week nog een beurt. De piggdekk (spijkerbanden) worden nog vervangen voor gewone winterbanden, want anders zou ik er 's winters nooit mee naar Nederland kunnen rijden. En je ziet 't, groot genoeg om mensen incl. bagage mee van het vliegveld op te halen! Zie jullie gauw(?)...
zaterdag 26 januari 2008
Fucking incompetent!
"They're fucking incompetent! Unbelievable...", zegt m'n collega Sven elke keer als hij weer na een paar uur terugkomt van een belastingkantoor, politiebureau of welk kantoor dan ook in de Noorse publieke sector. Ik had dan telkens zo iets van "Ach, je hebt gewoon een beetje pech.", want zelf ben ik vrij probleemloos door de hele registratie-rompslomp hier in Noorwegen heengefietst.
Maar misschien heeft hij wel gelijk... en had ik gewoon een beetje geluk gehad. Want nu word ook ik geconfronteerd met een fucking incompetente Noor.
Eind november werd er overgestapt van kabelprovider. Ik had niks te klagen over de oude, maar de borettslag vond dat het goedkoper kon en dus moesten we massaal overstappen. We kregen nieuwe modems en digitale tv-ontvangers en alles zou zonder problemen moeten werken na installatie.
En inderdaad.. alles werkte. Alles? Nee. Eén klein dingetje werkte niet: e-mail versturen via Outlook. Lastig, want ik kan mijn mail niet op mijn lunchbreak-account laten staan vanwege ruimtegebrek.
Op de website van de nieuwe provider vond ik nog wel het adres van de outgoing-mailserver, maar het mocht niet baten: ik had login-informatie nodig. Begin december een mailtje gestuurd met de vraag of ik login-informatie zou kunnen ontvangen (telefonische helpdesk is slechts beschikbaar van 8-16 uur). Ongelofelijk maar waar, nog voor het eind van het jaar ontving ik antwoord! Ik moest bij zowel in- als outgoing-mailserver 'mail.bntv.no' neerzetten...?!?!
Dat klopte niet. Dus ik de vraag nog maar eens in mijn beste noors rephrasen, uitleggen dat ik geen bntv-account heb maar m'n eigen lunchbreak-account, met onderstaande screenshotje erbij en de vraag wat ik hier moet invullen...
De login-informatie die ik ontving werkte uiteraard niet. Nadat ik dit gemeld had volgde een radiostilte van 3 weken. En eergisteren kreeg ik te horen dat het dan wel aan mijn computer moest liggen; Firewall of virusscanner o.i.d.
Ik weet ondertussen beter: "This guy is fucking incompetent! Unbelievable...". Dus nu moet ik een foutmelding voor dummies gaan schrijven.. en daar heb ik helemaal geen zin in.
Maar misschien heeft hij wel gelijk... en had ik gewoon een beetje geluk gehad. Want nu word ook ik geconfronteerd met een fucking incompetente Noor.
Eind november werd er overgestapt van kabelprovider. Ik had niks te klagen over de oude, maar de borettslag vond dat het goedkoper kon en dus moesten we massaal overstappen. We kregen nieuwe modems en digitale tv-ontvangers en alles zou zonder problemen moeten werken na installatie.
En inderdaad.. alles werkte. Alles? Nee. Eén klein dingetje werkte niet: e-mail versturen via Outlook. Lastig, want ik kan mijn mail niet op mijn lunchbreak-account laten staan vanwege ruimtegebrek.
Op de website van de nieuwe provider vond ik nog wel het adres van de outgoing-mailserver, maar het mocht niet baten: ik had login-informatie nodig. Begin december een mailtje gestuurd met de vraag of ik login-informatie zou kunnen ontvangen (telefonische helpdesk is slechts beschikbaar van 8-16 uur). Ongelofelijk maar waar, nog voor het eind van het jaar ontving ik antwoord! Ik moest bij zowel in- als outgoing-mailserver 'mail.bntv.no' neerzetten...?!?!Dat klopte niet. Dus ik de vraag nog maar eens in mijn beste noors rephrasen, uitleggen dat ik geen bntv-account heb maar m'n eigen lunchbreak-account, met onderstaande screenshotje erbij en de vraag wat ik hier moet invullen...
De login-informatie die ik ontving werkte uiteraard niet. Nadat ik dit gemeld had volgde een radiostilte van 3 weken. En eergisteren kreeg ik te horen dat het dan wel aan mijn computer moest liggen; Firewall of virusscanner o.i.d.Ik weet ondertussen beter: "This guy is fucking incompetent! Unbelievable...". Dus nu moet ik een foutmelding voor dummies gaan schrijven.. en daar heb ik helemaal geen zin in.
UPDATE 28-1: Zojuist ontving ik antwoord op mijn prachtige foutmelding voor Dummies. Hij was onder de indruk. En aan z'n antwoord heb ik niets, zag ik al zonder het geprobeerd te hebben. ARGH! Dat wordt dus geen e-mail versturen voorlopig. Misschien de borettslag maar mailen dat ik niet tevreden ben met deze onbekwame internetleverancier.
zondag 20 januari 2008
Een rustig begin
Eigenlijk was ik van plan m'n blog dit jaar te openen met een nieuwsjaarwensen en een schitterende foto van het prachtige vuurwerk dat we zouden zien vanuit Jelle's kantoor in Rotterdam. Helaas gooide mist roet in het eten en is er van schitterende foto's niet meer terecht gekomen dan een enkele vuurpijl binnen het beperkte zichtsveld.
Niet echt spectaculair, dus.En eigenlijk valt er het zelfde te zeggen over de gebeurtenissen in Noorwegen sinds ik terug ben. Niet echt spectaculair. En eerlijk gezegd heb ik om een of andere reden ook niet echt behoefte aan allerlei rompslomp aan m'n kop. Ik vind het wel even best zo. Het wil nog niet echt winteren, dus er heerst geen sterke aandrang om te gaan wintersporten, en de sociale activiteiten zijn ook beperkt tot nu een dan een biertje hier of daar en een enkel feestje met wat te veel biertjes. Zelfs op het werk heb ik het even vrij rustig. Komt wel weer, die drukte.
Dus dan zit ik thuis maar geregeld wat te prutsen. Zo kwam ik nu op YouTube eindelijk de officiele videoclip van Vicarious van Tool tegen. Anderhalf jaar nadat de single is uitgekomen is dan eindelijk de video af. Maar wat een pareltje weer. Ware kunst. Ik blijf bij m'n opmerking na het optreden dat ik zag op Lowlands: Tool is geen band, geen muziek. Tool is een kunstmuseum.
Abonneren op:
Posts (Atom)
