Eigen schuld

Ben vandaag bij de tandarts geweest. Alweer.
En dat was natuurlijk m'n eigen schuld. Ik was per slot van rekening ook al wat jaartjes niet meer geweest en dan mag je op de blaren zitten.

Vandaag was het dan ook tijd voor de kers op de taart. Ik had een gaatje in mijn verstandskies en aangezien ik die tand verder toch niet nodig had en de plek nogal lastig was vond de tandarts het beter hem te trekken. Eigen schuld (dus).

Was vooraf stiknerveus. De tandarts lachte gemoedelijk. Niks te vrezen, volgens hem. Een oude ervaren man, dus ik geloofde hem bijna. En dat bijna bleek terecht. Het kreng zat muurvast. Na verschillende wroetsessies, waarbij ik in de pauzes het gutsende bloed mocht wegspoelen met water, kwam ie er dan eindelijk uit. Vier wortels! zei de tandarts tegen mij vol ongeloof. Ik kon zijn enthousiasme niet echt delen. De rekening wachtte. Eigen schuld.

Staalhard negeren!

Buiten is het wit van de kou, binnen is het witheet van verontwaardiging (nou ja). Wat is er namelijk aan de hand? Ede Staal mag niet in de Top 10 van Radio 2's Top 2000 komen. Een noordelijke krant had lezers -met succes- opgeroepen om op Ede Staal te stemmen. En promotie van een lied buiten de radiokanalen mag dus kennelijk niet van Radio 2. De lijst mag alleen maar bommetje vol staan met nummers die de afgelopen decennia overgepromoot zijn door Radio 1, 2 en 3. Want als Radio 1, 2 of 3 het niet uit den treure gepromoot hebben, dan zijn de nummers dus blijkbaar niet goed. Ach, ik zal rond Kerst wel m'n best doen de Top 2000 staalhard te negeren. En mijn eigen selectie van ongepromote shit beluisteren via last.fm of zo.

Hier nog een mooi voorbeeldje van wat ik de laatste tijd nogal eens beluister. Totaal ongeschikt voor Top 2000-lijstjes.

Geluk

Eindelijk zal het geluk me toelachen!

Gisteravond heb ik dan het langverwachte feestje gegeven. Met een tiental gasten werd het uiteindelijk best laat en gezellig. Van m'n Chinese collega kreeg ik een traditionele Chinese knoop. In de meest algemene kleur: Rood, want dit symboliseert geluk en voorspoed. En het werkt! Ik geloof er nu heilig in.

Wat later op de avond liep ik namelijk met de rokers naar het dak om ze het dakterras te wijzen. Terwijl we daar buiten stonden te praten, viel opeens Ivana's mond open. Enkele ogenblikken later wees ze naar de hemel. Daar, laag aan de hemel, schoot de helderste vallende ster die ik ooit gezien heb door de lucht. Dat kan geen toeval zijn. En mijn wens zal dus zeker uitkomen. Want ik heb een rode Chinese knoop aan de muur.

Een witte verjaardag

Dat moet jaren geleden zijn. 25 Jaar of zo? Of verbeeld ik me dat nu? Heb ik nog nooit sneeuw gehad op de 10e november in Nederland?

In ieder geval heb ik wel een geslaagde verjaardag gehad. Onder het motto "als je er maar helemaal niets van voorstelt dan kan het alleen maar meevallen".

Eigenlijk was de zaterdag natuurlijk ideaal om een feestje te geven. Dat was ik eigenlijk ook wel van plan. Maar met alle drukte de afgelopen weken (oslo-bezoek, tandarts-afspraken, vergaderingen, vergaderingen, vergaderingen en verdere drukte op het werk) was ik geheel vergeten tijdig een uitnodiging rond te sturen. Daarnaast zouden sowieso enkele vrienden al weg zijn dit weekend. Dus nu geef ik dat feestje komende zaterdag maar.

Toch heb ik me niet verveeld. Stien en Udo (van de nederlandstalige stamtafel) hadden me heel lief (met dwang) uitgenodigd te komen sushi eten. Buitengewoon aardig.

Later 's avonds ben ik nog een biertje wezen drinken met Cyril, en kwam ook Ira met enkele vrienden, zodat het toch nog laat met veel bier werd.

Overigens heb ik nu ook eindelijk het schilderij op een normale hoogte gehangen met een lampje erbij. Dus daar ook maar even het beloofde fotootje van:

Echte sneeuw!

Die liggen blijft dus.

Voordat het morgenochtend weer allemaal gesmolten dan wel vieze kledder is, meteen dus maar een fotootje geschoten. Mede mogelijk gemaakt door nieuwe camera...

Weekendje Oslo

Afgelopen weekend ben ik in Oslo geweest. Voornaamste reden was natuurlijk het concert van The Arcade Fire, waar ik in een eerdere post al een filmpje van plaatste. En ja, het was weer super. Wat een ontzettend goede live-band is dat toch. D'r zit zo verschrikkelijk veel muziek in hun muziek, dat de crappy support act (Wild "tausen dakk" Light) snel vergeten was.

Maar ook verder was het een bewogen weekend. Sowieso vind ik het altijd weer heerlijk om even in Oslo te zijn. Vooral als het in Trondheim horizontaal regent en sneeuwt, terwijl het in Oslo in de zon onder de strakblauwe hemel nog lekker een graadje of 12 wordt.
Omdat ik afgelopen week op het werk een leuke meevaller had gehad, wou ik me dit weekend maar eens eindelijk trakteren op een nieuwe fotocamera. Eentje met het kwart van het gewicht t.o.v. m'n ouwe en slechts 1/3e van het volume, zodat je er ook nog eens eenvoudig mee rond kunt zeulen. Bovendien zou het ook mooi meegenomen zijn als ik er mooie foto's mee zou kunnen maken...


... bijvoorbeeld in de duisternis zoals hierboven op Karl Johannsgate. Ik ben wel geslaagd, naar wij menen.
Tijdens het afrekenen van mijn camera ontdekte ik overigens dat ik mijn bankpas was kwijtgeraakt. Dat was ff schrikken. Ben dus meteen als een gek naar het appartement van Alex en z'n vriendin teruggehold om em na een korte zoekactie maar te blokkeren. Indien iemand em mocht vinden, mag ie em doormidden knippen.
Verder dus toch maar relaxed genoten van Oslo. Zaterdagsavonds wat gedronken met Alex, Jonathan (een Amerikaan die ik in Trondheim heb ontmoet en ook dolgraag Arcade Fire wou zien) en Åshild (die ik 4 jaar geleden in Oslo had ontmoet); 's zondags een wandelingetje gemaakt om wat fotootjes te schieten om de camera te testen en 's avonds dus met Alex, Jonathan en Maik naar The Arcade Fire.
Luc heeft dus al met al een leuk weekend gehad en is weer tevreden.

Lucallez

Een maffe site die ik tegenkwam: http://lucallez.miniville.fr/
Met elke unieke bezoeker (per dag) groeit het stadje. Kijk, dat soort spelletjes kost mij tenminste geen tijd.


Overigens zal ik vanavond weer eens een fatsoenlijke post schrijven. Genoeg te melden.