Geluid van glas

Ik heb een nieuwe douchekabine
Dinsdag geïnstalleerd
Nadat de vorige 5 maanden geleden
Was geëxplodeerd

Vannacht schrok ik wakker
En keek hoe laat het was
Ergens klonk een geluid
Geluid van brekend glas

Iets
Dreef mij
Om op te staan
Naar de badkamer te gaan
En gade te slaan...

Ik heb nog steeds een nieuwe douchekabine.

Dark Was The Night

Kennen jullie de Red Hot organisatie nog? Red Hot, 'n organisatie die zich inzet om AIDS te voorkomen en bewustzijn te vergroten. Dat deden ze zo'n kleine 20 jaar geleden al met een compilatie-CD Red Hot + Blue met hits als Neneh Cherry's I've got you under my skin en U2's Night and day.
Nou hebben sindsdien al een hele rits verzamelaars uitgegeven die volledig langs me heen gingen, maar deze nieuwste valt toch weer op. Luister maar eens naar de drie nummers hierboven. En zo krijg je bij aanschaf van de dubbel-CD meer dan 2 uur muziek voor slechts 15 Euro. En je steunt een goed doel...

Nachspiel, deel II

Huize Luc begint een waar nachspiel-hol te worden. Wederom zit ik aan t eind van een zeer gezellige avond, vroeg in de ochtend met een tiental lege glazen voor me dronken achter de PC een onzinnig bericht te tikken. Dit keer een heel ander gezelschap. En de discussies over alle wereldproblematiek liepen deze hoog op, en leerde ik oppervlakkige vrienden van een heel andere kant kennen. Uiteraard met een beetje Ultrastar als smeermiddel. Maar als dat werkt, wat is daar op tegen. Niks toch. Behalve dat mijn zaterdag naar gort is. Maar gelukkig hoef ik pas morgen naar Nederland te vliegen.

Nachspiel

Een doorsnee avond uit in Noorwegen:
- Vorspiel
- Uitgaan
- Nachspiel
En vooral veel drinken.

Niet dat ik er daar nou heel veel van heb. Of in ieder geval, ik skip een of meer van die fases.

Afgelopen nacht was er bijvoorbeeld een Vårfest. Lentefeest. Om de toon te zetten sneeuwde het dus. Eerst maar vorspiel bij Stien met een biertje of twee. Daarna door naar het feest met een six-pack. Gezellig, maar om twee uur was het feest over. Of dat aan de sneeuw lag of aan het gezelschap. Want de pret was nog niet over, dus de fransen maar uitgenodigd om bij mij nog een whiskietje en/of wijntje te drinken.

Meestal duurt dat tot een uurtje of vijf.
Maar nu.... Nu heb ik Ultrastar Deluxe. En natuurlijk de singstar microfoons aangeschaft.
De laatsten zijn net de deur uit. En ik ben klaarwakker.

Wat nu?
Ik denk dat ik deze zondag maar skip.

Het brandt aan de overkant

Lang geleden dat ik wat liet horen van deze kant. Maar nu is er brand. Het brandt aan de overkant. Een collega las het vanmiddag op de website van de lokale krant. Dat was aanvankelijk wel even schrikken, want... d'r stond niet precies waar, alleen een globaal kaartje. En de brandweer had het niet in de hand. Nu gelukkig wel, en het is dus aan de overkant. Deze foto staat er van in de krant:
Niet heel spectaculair, maar beroerd genoeg.

En verder heb ik dus lang niks van me laten horen. Ik had gewoon geen zin. Eigenlijk een algeheel gebrek aan zin. Aan veel dingen geen zin. De meeste dingen. Ik deed wel het nodige hoor. En dat was niet alleen maar tijd doden met suffe spelletjes... Soms met tegenzin, en soms viel het mee. En eigenlijk gaat het nu wel weer wat beter. Geleidelijk. Ik heb in ieder geval wel weer wat meer zin. Rest enkel de vraag nog: Waarin?

Engeltjes

Ik ben een zondagskind. De scherven van de glasplaat op de badkamer brachten kennelijk onmiddellijk geluk. Ik ben namelijk met een hele kudde engeltjes op mijn schouder naar Nederland gereden. Normale mensen zouden nu dood geweest zijn.

Eerste Kerstdag ging ik namelijk Bas en z'n vriendin van het station halen. Maar tijdens het rijden bemerkte ik een raar gehobbel bij mijn rechtervoorband van de auto. De auto gestopt, en even kijken, maar ik zag bij eerste inspectie niets bijzonders. Voorzichtig verder rijden. Al gauw begon het gehobbel opnieuw. Nog eens uitstappen, en ja hoor... het voorwiel hing half van de naaf. 3 Moeren waren inclusief een deel van de schroefdraad van het wiel gesprongen, en het wiel was zodoende nog slechts met 2 moeren bevestigd.

Aangezien alle werkplaatsen toch dicht waren, de auto maar laten staan en eerst Kerst gevierd. Vanochtend in de weer geweest om de auto bij een garage te krijgen. Uiteindelijk moest dat helemaal via Noorwegen. Drie en een half uur na mijn eerste belletje stond er dan eindelijk een bergingswagen. De berger besloot uiteindelijk het hele wiel maar eerst van de auto te halen en al snel zag hij wat er mis was. Mijn eigen fout.

Heel Noorwegen verwisselt gedurende oktober namelijk zelf de zomerbanden voor de winterbanden. En omdat ik ook het hele jaar al druk was doordeweeks met Stavanger dan wel projecten in Trondheim, besloot ik dan ook maar om samen met wat collega's op een zondag de banden te verwisselen. Daar kan niet zoveel aan misgaan, zou je denken. Vooral niet als je het met een paar collega's doet die dat wel vaker hebben gedaan. Zou je denken...

Alleen... toen ik mijn auto kocht stond deze op de winterbanden. De zomerbanden die erbij zaten waren helemaal versleten, dus de verkoper beloofde mij om dan de helft van de kosten voor nieuwe zomerbanden op zich te nemen en dat hij er voor zou zorgen dat ze verwisseld zouden worden. Prima deal. Maar de velgen van de uiteindelijke zomerbanden waren geen Toyota-velgen, en hadden een groter gat waar de naaf doorheen moest, zodat er dus nog een ring tussen de naaf en de zomerbanden werd gezet. Wist ik veel. Die ringen had ik dus gewoon laten zitten tijdens het banden verwisselen. Vandaar dat de winterbanden er zo lastig op gingen. Gevolg was dus wel dat vrijwel alle krachten op de banden nu op de bouten kwam te staan. Het is een waar wonder dat ik zonder enige kleerscheuren in Nederland ben aangekomen...

Ik ben een zondagskind. Met een grote voorraad engeltjes.

Een koude douche

Lag ik vannacht heerlijk te dromen over Britt -nee, niet een of andere Scandinavische dame, maar onze ouwe trouwe wijlen Dog- werd ik plotseling wreed verstoord in mijn nachtrust door een luide krak en een pats. Met bonkend hart zat ik rechtop in bed. Om 05:31.
Wat was er gebeurd? Voorzichtig ging ik op onderzoek uit. Een zacht getik en gekletter kwam uit de badkamer. Ik klikte de lamp aan en opende de badkamerdeur. De aanblik bracht herinneringen naar boven uit mijn duistere verleden als jonge vandaal toen ik nog met enkele goedgemikte grindsteentjes ruiten van bushokjes ingooide. Trauma!
Overal lagen glasscherven! Een van de geharde glazen panelen uit de douchecabine had het zomaar begeven. Apart. Zeker onvakkundig geinstalleerd... Kon ik vanochtend eerst met m'n slaperige kop een paar uur aan het opruimen voor ik uiteindelijk een douche kon nemen.


En nou mag ik dus op zoek naar een nieuwe douchecabine. Prettig zo vlak voor Kerst. Zeker aangezien ik zaterdag al met de auto vertrek richting Nederland. Zal dus wel pas na de vakantie worden. En zo blijf je bezig.